6 Μαρτίου. Ημέρα κατά της Ενδοσχολικής Βίας
Μέρα κατά της ενδοσχολικής Βίας και οι μαθητές του σχολείου μας με τους δασκάλους τους συζήτησαν, συνεργάστηκαν και δημιούργησαν.
Σας παρουσιάζουμε τις εργασίες των τμημάτων.
Οι μαθητές της Α΄τάξης εργάστηκαν πάνω στο παραμύθι " Μόνα η Χελώνα".
Υπέυθυνες εκπαιδευτικοί: Χρύσα Δρίτσα και Βασιλική Παπαλίτσα.
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
Οι μαθητές του Β1 παρουσιάζουν το τραγούδι που δημιούργησαν.
Υπ. Εκπαιδευτικοί: Χριστίνα Κελέση,Γεωργία Λουπάκη και Νείλος Παπάς.
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
Γ1 Υπέυθυνη εκπαιδευτικός: Αγορίτσα Σουλιώτη.
ΘΈΜΑ: ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
Τη μορφή μάστιγας τείνει να λάβει το φαινόμενο του εκφοβισμού παγκοσμίως, με τη χώρα μας να συγκαταλέγεται σε εκείνες με τα υψηλότερα ποσοστά. Δυστυχώς, δεν είναι λίγα τα περιστατικά θυματοποίησης που υποβαθμίζονται ή αποσιωπούνται.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας, το σχολείο μας αφιέρωσε χρόνο στην υλοποίηση δραστηριοτήτων για την ενημέρωση και την πρόληψη του φαινομένου. Το Γ? 1 συμμετείχε με μία σειρά δράσεων προς τους μαθητές του, με προβολή ταινιών μικρού μήκους, ανάγνωση βιβλίου, παιχνίδι, εικαστικές δημιουργίες και την κατασκευή βίντεο. Ιδιαίτερος στόχος αποτέλεσε η ανάδειξη με συμβολικό τρόπο του προβλήματος που δημιουργείται στη συναισθηματική ιδιοσυγκρασία των θυμάτων από περιστατικά φαινομενικά ασήμαντα, όπως η λεκτική βία και ο αποκλεισμός.
Γ2 και Γ3
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί : Αλέξανδρος Σπανογεώργος και Ελισσάβετ Μίχα.
Οι μαθητές συζήτησαν και ζωγράφισαν αφίσες.
Υπ. εκπαιδευτικοί : Αθηνά Λιάκου, Γεωργία Λουπάκη
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
Θύμα, θύτης ή παρατηρητής . Οι ρόλοι στον Εκφοβισμό.
Έχουν άραγε την ίδια βαρύτητα ;
Με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά της ενδοσχολικής βιας οι μαθητές του Δ2 αποφάσισαν να μελετήσουν το θέμα μπαίνοντας οι ίδιοι και στους τρεις ρόλους, αυτούς του θύματος , του θύτη και του παρατηρητή . Αυτοσχεδιάζοντας έπλασαν τη δική τους ιστορία και έστειλαν το δικό τους μήνυμα λέγοντας όχι στη βία !
Υπ. Εκπαιδευτικοί: Κατερίνα Κατσιφή και Αδαμαντία Μαυρόγιαννη
Οι μαθητές παρήγαγαν αφισες.
Υπ. εκπαιδευτικοί: Αγγελική Βούλγαρη, Ελένη Δήμου και Ελένη Ξηρού.
Οι μαθητλες δημιούργησαν κόμικς
ΣΤ1: "¨Ολοι μια ομάδα και ο νταής στο .... σπίτι"
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
ΣΤ2: " Πριν μιλήσεις, ΣΚΕΨΟΥ"
(Επιλέξτε επάνω στην εικόνα για να δείτε την εργασία των μαθητών)
Διερευνώντας τους ρόλους στον Σχολικό Εκφοβισμό.
(Εργασία των μαθητών του Ε2 του 4ου Δημ. Σχ. Θήβας .Σχ.έτος 2014-15.
Εκπαιδευτικός: Δέσποινα Νίκα).
Το Θύμα , ο Θύτης και οι Παρατηρητές.
Οι τρείς κατηγορίες ρόλων του Σχολικού (και όχι μόνο) Εκφοβισμού.
Ο μαθητής θύτης: Έχει ανάγκη να νιώθει δυνατός και ικανοποιείται κακομεταχειρίζεται άλλους. Έχει θετική στάση απέναντι στη βία . Κάποιο ερευνητές υποστηρίζουν πως αυτοί οι μαθητές έχουν ελάχιστο άγχος και υπερβολική αυτοεκτίμηση. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο.. δηλαδή μας πληροφορούν πως οι μαθητές αυτοί είναι άτομα ανασφαλή , με χαμηλή αυτοεκτίμηση και έχουν έντονο άγχος.. Για να καλύψουν αυτές τις αδυναμίες τους εμπλέκονται σε φαινόμενα εκφοβισμού. Ικανοποιούνται όταν πονάνε τους άλλους, δρουν αδιακρίτως, υποστηρίζουν ότι τους προκάλεσαν τα θύματά τους δε διαθέτουν ενσυναίσθηση και δεν έχουν ενοχές για τις πράξεις τους.
Συνήθως είναι επιθετικοί προς τους συνομηλίκους τους αλλά και προς τους γονείς τους και τους εκπαιδευτικούς τους. Βιώνουν τη σχολική αποτυχία και δεν τους αρέσει το σχολείο.
Το θύμα: Παιδιά ήσυχα, ευαίσθητα, αγχώδη, ανασφαλή και εσωστρεφή. Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητική αυτοεικόνα. Δε συμπαθούν τη βία και σπάνια αμύνονται ή αντεπιτίθενται ακόμα κι όταν δέχονται προκλήσεις. Είναι συνήθως ψυχολογικά και σωματικά πιο αδύναμοι από τους θύτες τους και δεν είναι ικανοί να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αντιδρούν με κλάμα, θυμό, σύγχυση ή απόσυρση. Οι δράστες ικανοποιούνται με τις αντιδράσεις τους αυτές και τους πειράζουν περισσότερο. Δεν έχουν αναπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες και δεν αναπτύσσουν φιλίες.
Οι Παρατηρητές:οι οπαδοί-βοηθοί, οι ενισχυτές, οι αμέτοχοι παρατηρητές, οι υπερασπιστές του θύματος.
Τα παιδιά των τριών πρώτων ρόλων πιστεύουν πως ο εκφοβισμός δεν είναι κάτι κακό, αντιθέτως νομίζουν πως είναι μια καλή πρακτική. Μπορεί να φοβούνται να αντιδράσουν μήπως θυματοποιηθούν και οι ίδιοι. Οι υπερασπιστές όμως διαθέτουν ενσυναίσθηση και θεωρούν πως παρεμβαίνοντας μπορούν να βοηθήσουν το θύμα.
Με βάση τις σύντομες περιγραφές των χαρακτηριστικών των ρόλων στον σχολικό εκφοβισμό, επιχειρήσαμε με τους μαθητές της Ε2 τάξης, στην προσπάθειά μας να συζητήσουμε -μελετήσουμε το θέμα, «παίξαμε» με τους ρόλους.
Προηγήθηκε ανάγνωση της ιστορίας «Στη φωλιά του Νίκου» του Βαγγέλη Ηλιόπουλου (Μίλα μη φοβάσαι εκδ. ΕΨΥΠΕ) συζήτηση με τους μαθητές και αναζήτηση των χαρακτηριστικών των ρόλων του εκφοβισμού.
Στη συνέχεια οι μαθητές σε ομάδες αποτύπωσαν τα χαρακτηριστικά δημιουργώντας αντίστοιχους χαρακτήρες. Επίσης με ζωγραφιές αποτύπωσαν τους χαρακτήρες που δημιούργησαν.
ΤΟ ΘΥΜΑ
Είμαι ο Τζόσουα και είμαι από την Αφρική . Είμαι 10 χρονών και πηγαίνω στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας . Πηγαίνω στην Ε? τάξη αλλά από την ημέρα που πάτησα στο σχολείο όλοι με κοροϊδεύουν και δε με κάνουν παρέα, γιατί είμαι από άλλη χώρα. Οι γονείς μου είναι φτωχοί και δεν έχουν δουλειά. Νιώθω λύπη γιατί μόλις πάω να τους μιλήσω μου γυρνάνε την πλάτη . Χθες όταν σχολάσαμε δύο παιδιά με σπρώξανε σε μια γωνιά , με απείλησαν και με χτύπησαν πολύ δυνατά.
Προτιμώ να πάω πάλι πίσω στην πατρίδα μου που είναι φτωχιά παρά να κάθομαι εδώ να με εκβιάζουν και να με απειλούν. Μερικές φορές νιώθω πως πρέπει να το πω σε κάποιον που να με καταλαβαίνει αλλά και πάλι φοβάμαι γιατί μπορεί να με προδώσει.
Ομάδα εργασίας : Δήμητρα , Νικολέτα, Γεωργία, Φαίη, Γιώργος Ν.
Ο ΘΥΤΗΣ
Είμαι ο Γιάννης και είμαι από την Κρήτη .Στο σπίτι μου ,ο μπαμπάς μου με χτυπάει ό,τι κι αν κάνω. Στο σχολείο παίρνω το παράδειγμα του και χτυπάω τους άλλους ,χωρίς να μου έχουν κάνει κάτι. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος .Εγώ νοιώθω κάποιες φορές ,χαρά και λύπη .Στο σχολείο οι κυρίες με μαλώνουν όταν χτυπάω τα παιδιά αλλά δεν ξέρω γιατί. Αυτό μου κάνει κι ο μπαμπάς μου στο σπίτι. Έτσι αυτό με κάνει να νοιώθω σαν βασιλιάς στο σχολείο. Πιστεύω πως είμαι ο καλύτερος.
Ομάδα εργασίας: Αλέξανδρος, Λάμπρος, Δέσποινα, Γιώργος Μ.
ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ
Τα ονόματά μας είναι Αθήνα, Ηρακλής και Δημήτρης. Είμαστε στο σχολείο και έχουμε βγει διάλλειμα και βλέπουμε 3 παιδιά να χτυπάνε ένα μικρό στην γωνία. Πηγαίνουμε εκεί και βλέπουμε τα ίδια παιδιά να τον χτυπάνε και να τον βρίζουν. Εμείς φύγαμε από εκεί, γιατί μπορεί να χτυπούσανε κι εμάς.
Στο επόμενο διάλλειμα ξαναπήγαμε εκεί και μας είπαν πως εάν ξαναπάμε θα σκοτώσουν την μητέρα μας. Εμείς φύγαμε τρέχοντας από εκεί. Μετά από μια εβδομάδα ξαναπήγαμε αφού είχαμε μπει στην θέση του παιδιού, του κάναμε νόημα να έρθει προς τα εδώ και τρέξαμε μέχρι το γραφείο των δασκάλων. Τους είπαμε πως αυτό το παιδί το χτυπάνε και το βρίζουν. Τότε οι δάσκαλοι έπιασαν τα παιδία και πήραν τους γονείς τους. Το παιδί σώθηκε .
Ομάδα εργασίας : Βασίλης Ρ., Λουκάς, Χριστιάνα, Τάσος.